روزهای زمستانی 97

سلامی دوباره بازز هم بعد یه مدت طولانی انقد روزها تند و سریع میگذره اصلا متوجه گذر عمر نیستیم گل پسر من این روزها سخت مشغول درس و بازی و کلاسهای تو هستیم که اصلا فرصت نوشتن پیدا نمیکنم 

این روزها با مدرسه و بازیهای مسیر مدرسه یا پارک بعد اون با نیما و محمد مهدی عشق اون نیم ساعت با هم بودنین تا اخر فرهنگیان فوتبال و دویدن بعد ما عین این جنگ برگشته ها خسته کوفته برمیگردیم بعدم تکالیفو بعد اونم بازی با من بعدم بابایی که میاد سر کول همدیگه تا نصف شب و روز تعطیلم که با کلاس موسیقی با اقا نیما که عاشقش هستین مخصوصا بعد کلاس که تا خونه کلی با هم بازی میکنین و دوره های پایانی فلوت داری میگذرونی قربونت بشم و تصمیمت برا ادامش اینه که ویلون و گیتار سنتی را بصورت حرفه ای ادامه بدی فدای این نصمیماتت بشم با اقا نیما این تصمیماتو گرفتی البته با این تفاوت که نیما میخاد یکی دوسال استراحت کنه و به قولش میگ استراحت خوش

دردونه ی مامان روزها مثل برق وباد میگذره و من و بابایی شاهد قد کشیدنت و عاشق هر لحظشیم خب میرییم سراغ عکس

اجرای فلوت گروهی در مراسم شب یلدای کانون

ای جوونم مامانی دوست داشتنی که افتخار بودنشو تو اون مراسم داشتیم 

مراسم یلدای مدرسه

کلاسهای کیوسی تی که تو دو جلسه بیشترین کارت تشویق داشتی

جایززه که مامانی جون برا یاد گرفتن نوشتن اسمش به مدرسه برد